انتخاب
لحظه لحظه زندگی انتخاب،وقدرت انتخاب انسانهامحدود،
خیلی ازاوقات،وقتی می خوایم کاری روانجام بد یم،
مجبوریم که کارهایاکارهای دیگرمون روفدای کاری بکنیم
که ترجیح می دیم که اکنون اون راانجام بدیم.
اگرتصمیم بگیریم به سفری بریم،مجبوریم کارمون را
فدای اون مسافرت بکنیم.
اگربخواهیم دربخوانیم،
بایدبرای درس خواندنمان ازخیلی چیزهابگذریم،
وخیلی چیزهارافدای درس خواندن بکنیم.
اماخلاصه اینکه،
زندگی سراسرانتخاب است.
وهمیشه چیزهایی رافدای چیزهای دیگرمیکنیم.
پس،بایدخیلی دقت کنیم
که انتخابهایمان مناسبترین انتخاب باشه،
تادرآینده پشیمان نشویم. 
میلادبهار
دوباره آمدمیلادآن بزگوار
سپیده ای به وسعت کهکشان
وبویش ازسالهاپیش
تمام عاشقان اورانوازش می کرد؟
وچون آمدی
آدمی جهل رازنده به گورکرد؟
توبانسیم آیه های قرآنی
درکوچه های دل مومنان
بهاررادردل شان جاودان ساختی؟
آری
امروزگلهای بهارباردیگر
می شکفند
وطراوتی دیگرمی یابند
وامروزماسروررا
درسربرگ همه درختان پرشکوه می بینیم.
که میلادتورابه جشن نشسته اند.
گلی خوشبوترازگیسوی تونیست
هلال ماه چون ابروی تونیست
نسیمرحمتی تو، مهرتابان
گدایی بیشتردرکوی تونیست
هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد
در خرابات مپرسید که هشیار کجاست
دلم از صومعه و صحبت شیخ است ملول
یار ترسا به چه گو ٬خانه خمار کجاست
استادی روزی آرام در گوشم گفت : شاید بهترین کار همون کاری بود که کرد!
تو این دنیا همیشه هر روز ٬ هر ساعت ٬هر دقیقه و هر لحظه که فکرش رو بکنی یه حقی داره ناحق میشه و یه ناحقی داره حق میشه! اصلا مثل اینکه این روند باید باشه تا دنیا باشه ؛ تا زندگی جریان داشته باشه ؛ تا عمر سپری بشه و مهمتر از همه اینکه باید اینجوری بشه تا انسان ٬ انسان نماند . فدا شدن هم این وسط داستان خودش رو داره ٬ داستانی با یک سناریوی جدید با بازیگرانی که هیچ نقشی ندارند الا نظاره گر بودن ......
وسعت غم هایی که به اندازه فقط یک اخم است
وسعت روح هایی که به اندازه فقط یک نگاه است
وسعت دل هایی که به اندازه فقط یک لبخند است
وسعت پر هایی که به اندازه فقط یک سردی است و
وسعت نگاه هایی که به اندازه فقط یک نگاه گذرا است
با این وجود چه کنیم ؟! با که بگوییم غم دل ! شرح فراق ! دوری راه !
وفا مجوی ز دشمن که پرتوی ندهد
چو شمع صومعه افروزی از چراغ کنست